// K I M M I C H A E L I S

Wanneer je meerdere kids hebt doe je het moederschap bij elk kind weer anders. Althans, dat is mijn ervaring. Zo moest het bijvoorbeeld bij de eerste drie volgens de regeltjes. Eigenlijk regeltjes tussen haakjes, want het moederschap heeft geen regeltjes. Iedere mama doet maar wat. Dit klinkt overigens veel minder lief dan dat ik bedoel (knipoog). Verwen je kind nou niet teveel las ik op het internet, want ze wennen eraan en daarna willen ze niet meer anders. Bij de eerste heb ik nachtenlang over de vloer gedwaald. Zij in mijn armen en al wiegend viel ze in slaap en kon ik haar als een echte ninja mama in haar eigen bedje terug leggen, waarna hetzelfde riedeltje al snel weer volgde. Zo ging dit bij de tweede en ook bij de derde dochter was dit niet veel anders. In tegendeel zelfs. Als ik er nu op terug kijk voel ik mijzelf wel eens schuldig. Waarom moest mijn meisje per se in haar eigen bedje slapen? Toen wist ik niet beter. Het hoorde zo. Want dat deed toch iedereen?

Nu ben ik inmidd…