Lompe Leo, zo werd ik altijd genoemd door de mensen die mij goed kennen. Ik ben het type vrouw die al sinds zij kan lopen, kan struikelen over wifi, vallen over een luciferstokje en ga zo maar door. Maar daarnaast hebben mijn telefoons het ook erg zwaar met mij als hun eigenaar. Wanneer je als jong broekie dan ook altijd de nieuwste telefoons moest en zou hebben was dit soms toch wel even heel erg zuur. 

Enige tijd geleden kreeg ik via mijn werk de nieuwste van de nieuwste telefoon om te testen. Zo gelukkig als een kind in een snoepwinkel. Ik vond het zeer onnodig om een telefoonhoesje aan te schaffen voor deze nieuwe telefoon, ik zou hem echt niet laten vallen hoor. Maaaaaaar de dag dat dit wel gebeurde staat voor eeuwig te boek als één van de zwarte dagen in mijn leven. Ik liep met de hond en tegelijkertijd was ik aan het appen. Gewoon geen goede combinatie. Althans, voor mij niet. Hij viel letterlijk een paar millimeter naast het gras! Ja echt naast het gras! De stoeptegels konden m…